نکته: مطالبی که دارم می نویسم روندی بوده که در ۳ سال و نیم گذشته من طی کردم تا هزینه اینترنت رو کم کنم و در عین حال بیشتر استفاده کنم.در حال حاضر من ترم ۸ هستم و دانشگاه خواجه نصیر درس می خونم.
روزهای اول با یک لپ تاپ MSI مدل GX633 رفتم دانشگاه و فهمیدم که من فقط حق استفاده ۲۰۰ مگابایت ماهانه از اینترنت رو دارم!تقریبا خیلی شانسی یکبار puff رو اجرا کردم و دیدم وصل شد، بدون اینکه من اکانت وارد کنم، خوب تا حدود یک ترم مشکل اینترنت من حل شد:) تا اینکه این راه بسته شد!
ترم دو فهمیدم میل سرور دانشگاه داخل دانشکده خودمونه:ی، یعنی خیلی راحت می تونم بصورت local ازش دانلود کنم و خوب خیلی خبر خوبی بود! پس من یک VPS گرفتم و فایل هام رو روی اون دانلود می کردم ، بعد از اون فایل هام رو attach می کردم و به ایمیل دانشگاهم می فرستادم و از اونجا دانلود می کردم!
مزیت این روش دانلود خیلی خوب با سرعت local بود، دیگه برای local محدودیت سرعت معنی نداشت.
بعد از اون دانشگاه سیستم شبکه خودش رو عوض کرد و سیستمی مشابه امیرکبیر پیاده کرد، در سیستم قبلی DNS رو Cache می کرد ولی دیگه این اتفاق نمی افتاد! خوب اتفاق خوب اینجا تبدیل کل ترافیک سیستم به DNS و فرستادن اون به یک VPS دیگه بود و کل ترافیک دانشکده DNS شده بود، چیزی حدود ۲۵ مگابیت/ثانیه.بعد شک کردند و دوباره DNS رو Cache کردند.
یک کار دیگه هم می تونید انجام بدید ، فقط احتمالا بیشتر برای دانشجو های فوق و دکتری کاربرد داشته که دسترسی بیشتری به منابع دانشگاه دارند.
شما می تونید برای خونتون اینترانت بگیرید و بعد از اون یک node با ip valid در دانشگاه داشته باشید( به هر بهونه ای، برای انجام پروژه یا repository یا …) و بعد اون رو به یک proxy server تبدیل کنید تا اینترنت خونتون هم تقریبا رایگان بشه:)
اگر شما هم از روشی استفاده کردید خیلی خوشحال میشم بدونم:)
من که از این چیزایی که گفتی چیزی سر در نیاوردم، ولی احسنت!
باعث تاسف این همه سخت گیری
من دانشگاه خوارزمی و تهران درس خوندم/می خونم این قضایا اصلا نبود
در نهایت یه ماکزیمم سرعت منطقی تو ساعات اوج مصرف
منم تقریبا چیزی نفهمیدم. احتمالا برای اینترنت محل کار هم کارایی داره؟ امکان شناسایی این ترفندها چقدره؟
خوب اگه مدیر شبکه درست حسابی چک کنه لاگ هارو احتمالش هست که معمولا انجام نمیشه
تو دانشکده صنایع خیلی مشکلاتمون کمتره!
یادمه یه روز داشتن رو سرور یه تغییراتی انجام میدادن اطلاعات همه اساتید و ادمین برای همگان باز بود وخب ماهم استفاده نموده و یه بکاپ گرفتیم و ……( یکی از استادا پسوردهای گلستان و ایمیلشو و … توی یه فایل txt ساده ذخیره کرده بود! عالی بود)
منم زیاد چیزی نفهمیدم
ولی اگه اینا رو یه جوری بگی که بفهمیم، شاید ماهم بتونیم مستفیذ بشیم
دانشگاه تبریز که فکر نکنم به کارشناسیها ایمیل بدن!
یک روشی هم بعضی بچهها زمانی استفاده میکردند. یک دانلودمنیجری بود که با شیف+کلیک راست (یا همچنین چیزی) تعداد کانکشنهای دانلود رو اضافه میکرد. باعث میشد سرعت دانلود بره بالا و مثلا تو دانشکده ارومیه تا ۵ مگ بره. تو دانشگاه تبریز هم یه زمانی انگار میشد، الآن نمیشه انگار.
یه زمانی هم بود که انگار یوزرپس فارغالتحصیلها منقضی نمی شد. مثلا میشد که من یه یوزرپس دکتری پیدا کنم و از سرعت اون استفاده کنم. (تو دانشگاه تبریز بین سرعتهای مقاطع تفاوت است)